Gözler kimi görür? Kelimeler kimi açar? Anlatıların ışığı dünyayı bile yeniden tanıtır.
Bir edebiyatçının kalemiyle başlarken bilirim ki, kelimeler gözden daha güçlüdür; gördüklerimizi şekillendirir, göremediklerimizi görünür kılar. Bu yüzden, “Dünya Göz Hastanesi sahibi nereli?” sorusunu yalnızca biyografik bir merak olarak değil, bir anlatının damıtılmış özeti olarak ele alacağım. Satırlar arasında gölgesi beliren kimlik, aidiyet, sermaye, toplum ve sağlık eksenleri arasında titreşen bir öyküdür bu.
1. Başlangıçta Bir Ad: Eray Kapıcıoğlu
Dünyagöz Hastaneler Grubu’nun resmi verilerine göre, kurum İstanbul merkezli bir holding şeklinde yapılandırılmıştır. [1] Yönetim Kurulu Başkanı olarak öne çıkan isim Eray Kapıcıoğlu dur. [1] Bu durumda, “sahibi nereli?” sorusu, Eray Kapıcıoğlu’nun kökenini öğrenmeye evrilir.
İnternetteki bazı kaynaklar, Kapıcıoğlu’nun 1957 yılında Trabzon’un Of ilçesi doğduğunu belirtir. [2] Henüz bir yaşındayken İstanbul’a taşındığı, büyüme ve iş yaşamının orada şekillendiği aktarılır. [2] Bu bilgi, Kapıcıoğlu’nun kökleri Karadeniz’in bereketli topraklarına dayandığını ima eder; ama öyküsü İstanbul’da filizlenmiş, Türkiye çapında yayılmış bir sermaye ve sağlık markasına dönüşmüştür.
2. Kimlik, Aidiyet ve Kurumun Hikâyesi
Bir karakter düşünelim: adı Eray, kökeni Of’un dar sokaklarından gelen, ama hayalleri İstanbul’un gökdelenlerine uzanan. Bu karakter, inşaat işinden başlayıp, sağlık yatırımına yönelen bir pivot yaptı; çünkü gözde uzmanlaşmış branş hastaneleri fikri içindeki boşluğu dolduruyordu. Eşyanın, kurumun, sermayenin ve toplumun iç içe geçtiği o an, bir edebi tema: aidiyetin dönüşümü.
Kurumsal anlatıda “İstanbul merkezli holding” ibaresi sıkça geçer. [1] Bu, coğrafi aidiyetin önemini vurgular: doğduğu şehir (Of) ile iş dünyasında nüfuz kurduğu şehir (İstanbul) arasındaki gerilim, bir yazarın düşüneceği ters ışık etkisi gibidir. Kapıcıoğlu, kökünü unutmadan, kurumunu “Dünyagöz” adıyla sınırları aşan bir marka haline getirmiştir — gözün sınırlarını, coğrafyanın sınırlarını aşmak.
Metaforik olarak, gözün bir ışık alma eylemi ne kadar içselse; kurumun etkisi de toplumsal bir “ışık alma”dır. Göz, içe dönük bir gözlemdir; kurum ise dışa yansıyan bir aynadır.
3. Kurumun Ortaklık Yapısı ve Temsili Öyküler
Kurumsal veriler, Dünyagöz’ün sahiplik yapısının yalnızca bir kişiye ait olmadığını gösterir:
– Eray Kapıcıoğlu – yaklaşık % 55,77 [3]
– Kapıcıoğlu Holding A.Ş. – % 27,12 [3]
– Kapıcıoğlu İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş. – % 9,62 [3]
– Diğer aile fertleri ve paydaşlar (örneğin Şeref, Vahit, Demet Kapıcıoğlu) ve birkaç küçük hisse sahibi rol alır. [3]
Burada anlatılması gereken motif, kurumsal dramadır: bir ailenin kolektif gözü olarak şekillenen şirket, bireysel kimliğin dışavurumudur. Institüsyon, ailenin uzamıdır — aile, kurumun ruhudur. Bu açıdan, “kimlik” meselesi salt biyografi değil, sermaye ve anlatı stratejisidir.
4. Edebiyatçı Gözüyle Kurum, Sahip ve Toplum
Bir romancı düşünün: karakterlerinden biri sağlık dünyasında güç kazanıyor. O karakterin kökeni, doğduğu diyar onun içsel dünyasını şekillendirir; ama toplumdaki yükselişi, başkalarıyla kurduğu iş birlikleriyle belirlenir. Route haritası “nereli olduğu” meselesi, yalnızca karakterin pasaportu değil, romanın metaforik zemini haline gelir.
Kapıcıoğlu’nun Of kökeni, Karadeniz’in silik sisine, yoksulluğuna, hırslı göçlere açılan bir penceredir. İstanbul’daki modern iş dünyası ise Pasifik genişliğinde bir okyanustur; içinden yüzerek geçmek, hem kimliği korumak hem değişmek demektir. Göz hastanesinin yayılması, yerel mitleri küresel dille fısıldayan bir anlatıdır. Sağlık, bir toplumun aynasıdır: nereden başlarsın, dünyaya nereye bakarsın?
5. Dünya Göz Sahibi Nereli? Özet ve Çağrışım
– Kurum: Dünyagöz Hastaneler Grubu, İstanbul merkezli sağlık holdingi [1]
– Sahibi öne çıkan kişi: Eray Kapıcıoğlu [1]
– Kökeni: Karadeniz — Trabzon’un Of ilçesi (doğum yeri) [2] ; ancak kurumsal ve iş hayatı İstanbul’da şekillenmiş
– Ortaklık: aile şirketleri, holding bileşenleri ve diğer hissedarlarla kurumsal bir ağ [3]
Düşünün, bir okuyucu bu satırları okurken kendi kentinden, kendi köyünden gelen bir iş insanıyla bu kurum arasında bağ kurabilir; “Benim de dedem Karadeniz’den gelmişti” diyebilir. Okuyucunun zihninde, kimlik ve kurum arasında bir köprü kurulabilir. Bu yüzden, yazdığım bu metin yalnızca bilgi sunmaz; okurun çağrışımlarına davetiyedir.
Siz bu hikâyeden ne çağrıştırıyorsunuz? Kendi kökeninizin kurumlarla kesiştiği başka örnekler tanıyor musunuz? Yorumlarda bekliyorum.
—
Sources:
[1]: https://tr.wikipedia.org/wiki/D%C3%BCnyag%C3%B6zHastanelerGrubu?utm_source=chatgpt.com “Dünyagöz Hastaneler Grubu – Vikipedi”
[2]: https://bioleen.com.tr/dunya-goz-satildi-mi/?utm_source=chatgpt.com “Dünya Göz Satıldı Mı – Doğal Yaşam Rehberi”
[3]: https://kiminmali.com/12-04-2019-dunya-goz-hastanesi-sahibi-kimdir.html?utm_source=chatgpt.com “Dünya Göz Hastanesi Sahibi Kimdir – Kimin Malı”